5

PANGARAP

Ni Charisma Roque

Bawat tao ay may pangarap di ba? Tayong lahat ay iba- iba nga lang ang ating minimithi nais ko ibahagi ang maikli kong kwento sa inyo.

    Simula pagkabata ay kinuha na ako ng aking Tita. Hanggang sa tawagin ko na siyang mommy. Kaya ako napunta sa kanya ay nang maoperahan ang aking Nanay, dahil  walang mag-aalaga sa akin. Hanggang sa simula ng ako’y palaki na ng palaki sya na ang nakagisnan kong magulang.

         Nang ako’y tumuntong sa pag-aaral sya na rin ang tumutulong sa akin. Hanggang sa dumating ako sa elementary at secondarya. Pangarap ko talagang mag-aral sa mga private na eskwelahan. Nang dahil sa kanya ito’y natupad. Ako’y masayang masaya. Dahil sa ganitong bagay na naibigay niya sa akin.

               Hanggang sa lahat ng aking gusto ay kanyang binibigay. Sa pangangailangan sa iskul o anu pa man. Sa simpleng bagay na ito ako’y masaya na. Sa lahat ng bagay na aking gagamitin , isang sabi ko lang ay magkakaroon na ako. Kaya kung di dahil sa aking sa aking mommy hindi matutupad ang aking pangarap. Nang ako’y magkokolehiyo, nandyan pa din ang suporta nya na tulungan ako, upang akoy makapagtapos.

      Higit sa lahat nagpapasalamat ako kay God at binigyan nya ako ng mommy na mabait. Sya na rin ang maituturing kong “tubig sa aking buhay sapagkat kung walang tubig hindi tayo mabubuhay. Kagaya ko kung wala siya paano na ang pangarap ko?